\
SEMI & LIGHT CONTACT, LOW KICK, FULL CONTACT
Το KickBoxing γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 70 στην Αμερική σαν αποτέλεσμα της αυξανόμενης αγανάκτησης των φίλων των Πολεμικών Τεχνών για τα κυκλώματα των Αγώνων Καράτε.
Η δεκαετία του 70 ήταν η αποχή της μεγάλης επανάστασης στις Πολεμικές Τέχνες αφ ενός εξαιτίας των προβολών Κινέζικων κινηματογραφικών ταινιών στη Δύση και αφετέρου λόγω της εκρηκτικής διάδοσης των γυμναστηρίων Πολεμικών Τεχνών (Dojos, Kwoons, Dojangs) σε όλη την Ευρώπη και Αμερική. Αν η δεκαετία του εβδομήντα είχε κάποια ιδεολογία αυτή ήταν «κάνε κάτι δικό σου» πράγμα που εκφράστηκε έντονα στις Πολεμικές Τέχνες.
Η Αμερική υπήρξε πάντα χωνευτήρι για διάφορες κουλτούρες, έτσι όταν η αναζήτηση για καινούριες εμπειρίες στις Πολεμικές Τέχνες οδήγησε τους ανθρώπους στην ταυτόχρονη εξέταση των Γιαπωνέζικων, Κορεάτικων και Κινέζικων Πολεμικών Τεχνών, οι συγκρίσεις ήταν αναπόφευκτες.
Οι Αμερικανοί είναι από την φύση τους λαός που εκφράζει την αντίθεσή του στο κατεστημένο και δε διστάζουν να «δανειστούν» κάτι που έχει αποδειχτεί καλό σε στυλ και να το ενσωματώσουν σε αυτό που έχουν. Έτσι οι Κορεάτικες τεχνικές ποδιών αναμείχτηκαν με τις τεχνικές χεριών των στυλ της Οκινάουα και της Ιαπωνίας, μπολιάσθηκαν με την ρευστότητα και τη λεπτότητα των Κινέζικων συστημάτων, σε μια προσπάθεια να φτιαχτεί το «Απόλυτο» στυλ. Από τις αναμείξεις αυτές ξεπήδησαν διάφορα συστήματα άλλα καλά και άλλα για γέλια.
Αυτή η συνεχής αναζήτηση και ο πειραματισμός οδήγησαν σε πολλές αμφισβητήσεις (οι αναταράξεις των οποίων είναι ακόμη φανερές), αλλά τελικά γεννήθηκε αυτό που για πολλούς ήταν εφιάλτης – Το Φουλ Κόντακτ Καράτε (Καράτε με πλήρη επαφή).
Το Φουλ Κόντακτ Καράτε (δεν πρέπει να συγχέεται με το Κιόκουσινκαι, το δυναμικό μαχητικό σύστημα του M.Oyama) ήταν ένας νόθος απόγονος μιας ντουζίνας διαφορετικών συστημάτων με λίγη ή καθόλου εθιμοτυπία και τίποτα από την πειθαρχία και τον μυστικισμό των Παραδοσιακών Ανατολικών Πολεμικών Τεχνών.
Οι μαχητές έμπαιναν μέσα στον ρινγκ, φορούσαν γάντια πυγμαχίας και πήγαιναν κατευθείαν για το «στόχο». Εκείνοι οι παλιοί πρωτοπόροι δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα ακολουθούσε. Ο θυμός των φίλων της παράδοσης σιγόβραζε για το άτακτο εκείνο παιδί που δεν είχε τίποτα από τους τρόπους και την ηθική των γονιών του. Ακόμα και αυτό το όνομα «Φουλ Κόντακτ Καράτε» έγινε αντικείμενο επίθεσης (και δίκαια γιατί αυτό που συνέβαινε πίσω από τα σχοινιά δεν είχε τίποτα κοινό με το Καράτε) και υποχωρώντας στην κατακραυγή, το καινούριο σύστημα άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο «Κικ Μπόξινγκ»
Η αμφισβήτηση όμως δεν προερχόταν μόνο από τους απ’ έξω. Όταν εκείνοι οι «Κικ Μπόξερ» έμπαιναν μέσα στο ρινγκ ανακάλυπταν προς μεγάλη τους έκπληξη αν όχι με τρόμο, ότι η αντοχή τους ήταν πολύ μικρότεη από αυτή που απαιτούσαν μερικοί γύροι αγώνα και τούτο γιατί φορώντας τα γάντια της Πυγμαχίας όλες εκείνες οι θανατηφόρες τεχνικές στις οποίες εξασκούνταν τόσα χρόνια έχαναν την αποτελεσματικότητα τους και αντί «μια γροθιά σκοτώνει» χρειάζονταν τώρα πολλά και συνεχή κτυπήματα για να θέσουν τον αντίπαλο υπό έλεγχο.
Ακόμα και οι περίφημες τεχνικές λακτισμάτων εξουδετερώνονταν εύκολα όταν ο αντίπαλος έσβηνε αστραπιαία την απόσταση μπαίνοντας με καταιγισμό χτυπημάτων στο κεφάλι. Οι παραδοσιακές αποκρούσεις αποδείχτηκαν μη αποτελεσματικές απέναντι σε επιθέσεις που έρχονταν από όλες τις κατευθύνσεις με πραγματική δύναμη πίσω τους.
Οι αγώνες αυτοί δεν φαίνονταν να είναι ανιαρά μπαλέτα, ήταν άχαρες εξαντλητικές συμπλοκές όπου καλοί μαχητές γίνονταν ερείπια από την απόλυτη κούραση της προσπάθειας αυτής.
Όμως το ρολόι της εξέλιξης δεν γυρίζει πίσω.
Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να επιβιώσουν, οι Κικ Μπόξερ στράφηκαν σε ένα ακόμα μαχητικό σύστημα, τη Δυτική Πυγμαχία. Παρακολουθούσαν με φθόνο επαγγελματίες πυγμάχους να διατηρούν την τεχνική τους, την αντοχή τους και τη διαύγεια τους για δέκα, δώδεκα ακόμα και δεκαπέντε γύρους. Ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι αν το Κικ Μπόξινγκ σκόπευε να πετύχει έπρεπε να επιστρέψει στα θρανία και να μάθει τα μυστικά από τους πυγμάχους.
Περισσότερα από είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τα πρώτα δοκιμαστικά βήματα των προτοπόρων του Κικ Μπόξινγκ. Σήμερα αποτελεί αυτοδίκαια Μαχητικό Άθλημα, διατηρεί τους δεσμούς με το παρελθόν αλλά χαράσει το δικό του μέλλον.
Οι Παραδοσιακές Τέχνες έχουν επιβιώσει και μάλιστα σήμερα είναι πολύ ισχυρότερες, γιατί ο νεωτερισμός είναι ένα επαναστατικό πνεύμα που μπορεί να τα φθείρει τα πάντα αν του δοθεί η ευκαιρία. Έτσι βλέπουμε συστήματα Καράτε, παραδοσιακά στην επιφάνεια, να χρησιμοποιούν αγκιστρωτά λακτίσματα (Κορεάτικα και Βορειοκινέζικα), στριφογυριστά σαρώματα και ρίψεις (Κινέζικα) και μελετούν ανοικτά άλλα συστήματα Καράτε, προσθέτοντας και κερδίζοντας πολλά κατά τη διαδικασία αυτή.
Πηγή: KickBoxing: Το κλειδί της επιτυχίας – Πατ Οκίφι
